ارتباط بین محتوای کلروفیل برگ و عملکرد دانه تحت شرایط تنش شوری در گندم نان

اندازه گیری محتوای کلروفیل برگ معیار مناسبی در برنامه های اصلاحی برای افزایش میزان فتوسنتز برگ به شمار می آید. به منظور بررسی ارتباط بین شاخص محتوای کلروفیل و عملکرد در شرایط تنش شوری، 41 ژنوتیپ گندم در مزرعۀ تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری، در دو شرایط نرمال و تنش شوری ارزیابی شدند. شوری آب آبیاری در شرایط نرمال و شور به ترتیب 2 و 10 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج تجزیۀ واریانس نشان داد که ژنوتیپ‎ های مورد بررسی از نظر صفات محتوای کلروفیل و عملکرد دانه اختلاف معنی داری در هر دو شرایط نرمال و تنش شوری داشتند. نتایج مقایسۀ میانگین نشان داد که ژنوتیپ های شهریار، روشن و بومی یزد دارای بیشترین میزان عملکرد دانه و همچنین دارای بیشترین محتوای کلروفیل برگ در میان ژنوتیپ های مورد بررسی در شرایط تنش شوری بودند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در شرایط تنش شوری ژنوتیپ های متحمل و دارای عملکرد زیاد از محتوای کلروفیل برگ زیادی برخوردارند. همچنین نتایج همبستگی و تجزیه به عامل ها در شرایط تنش شوری نشان دهندۀ ارتباط مثبت محتوای کلروفیل برگ با عملکرد دانه بود. بنابراین انتخاب ژنوتیپ های با محتوای کلروفیل برگ زیاد در شرایط تنش شوری می تواند به انتخاب ژنوتیپ های با عملکرد زیاد و متحمل به شوری منجر شود.